benim adım neden çürük

 

Benim adım çürük. Benim kalbim, hayallerim ve hevesim kırıktır. Her biri yıllarca deforme olmuş, yıpranmış ve bazı dış etkenler tarafından zarar görmüş, belli bir nokltada ise kırılmıştır işte. Kırık deyip geçtiğime bakmayın, parçalarını toplamaya kalkmak gökyüzündeki yıldızları saymakla eşdeğerdir, öylesinde mümkünsüzdür, öylesine dağılmıştır etrafa, öylesine çaresizlik kokar. Her neyse, benim adım çürük. Çürüm çürüm çürüğümdür, içten içe çürüğümdür çünkü bu kırılan-hayır, parçapinçik olan kalbim, hayallerim ve hevesimin kırılan parçaları bir kurtçuk misali beni içten yaralamış, kanatmış ve içimi dört bir yandan kesip kesiklerle donatmıştır. İçim kanamış da kanamış, kanamış da hiç yama yapanı olmamış bir şşekilde çürümeye başlamış ve yine maalesef ki kırık ve kesiklere aşina olmak zorunda bırakılmış ben, bu çürümenin başladığını hiç farkedememişimdir. Fark edebiilsem ne olurdu, bir şey değişir miydi şimdi orası tartışılır fakat sonuçta ben fark edememişimdir ve benim adım çürük olmuştur.

Bir zamanlar birileri bana dedi ki kırıklarını sen toplayamazsın, kanamalarını sen durduramazsın ve hele hele içten içinden kopuyorsa kanıyorsa sen hiçbir şey yapamazsın. Yapamadım da, çok da doğruydu söyledikleri o birilerinin, ne kırıklarımı toplayabildim ne kesiklerimi sarabildim, özellikle içten içimden olanları hiç farketmedim. Ama bu birileri  devam da etmişti, o zamanlar demişti ki korkma, bu yüzden korkma çünkü ben çok güzel dikiş atarım,tüm kesikleri kapatır kırıkları da birbirine tuttururum, korkma çünkü ben varım.

İşte burada haksızdı o birileri, çünkü korkmalıydım, o var diye korkmalıydım. Çok korkmalıydım çünkü ben hep yalnızdım ve hep yalnız olacaktım, çünkü ben varım diyen birileri hep yok olurdu, ben varım diyen hiç var olmazdı, korkmalıydım çünkü birileri bana korkma demişti. İşte birileri burada burada haksızdı, birileri beni iyice görmez yaptı kesiklerimi, kırıklarımı, kanamalarımı. Göremedim işte, Çürüdüm gittim, öyle böyle de değil, çürümesi başlayıp duranlardan kalbinin bir kısmı çürük olanlardan da değilim, çürüm çürüm çürüğüm, çürüm çürüm çürümüşüm ben .

Yani benim adım çürük. Benim kalbim, hayallerim ve hevesim kırıktır, ki zaten onların kırıkları dolayısıyla böylesine çürümüşümdür. Kalbim, hayallerim ve hevesim nasıl böylesine kırıldı da bu kadar çürüttü beni, o hem çok uzun hem de başka zamanın hikayesi. Ama ben çürüğüm ve artık nedenini biliyorsunuz, artık sormayın bana, tamam çürürsün de, böylesine çürüm çürüm çürük olmayı nasıl başardın, hiç mi görmedin kendini, hiç mi bakmadın aynaya, hiç mi sormadın kalbine nasılsın, heveslen neredesin diye? Artık bana sormayın bunları çünkü ben baktım aynalara ama birilerinin beni inandırdığın şeyi gördüm, sordum kalbime nasılsın diye ama birilerinin sözlerini duydum. Ben birilerine çok inandım, ve o kadar inandım ki kendi çürüğümü göremeyeceğime, göremedim. Bu yüzden benim adım çürük, çürüm çürüm çürük biriyim ben, çürük.