benim adım neden çürük
Benim adım çürük. Benim kalbim, hayallerim ve hevesim
kırıktır. Her biri yıllarca deforme olmuş, yıpranmış ve bazı dış etkenler
tarafından zarar görmüş, belli bir nokltada ise kırılmıştır işte. Kırık deyip
geçtiğime bakmayın, parçalarını toplamaya kalkmak gökyüzündeki yıldızları
saymakla eşdeğerdir, öylesinde mümkünsüzdür, öylesine dağılmıştır etrafa,
öylesine çaresizlik kokar. Her neyse, benim adım çürük. Çürüm çürüm çürüğümdür,
içten içe çürüğümdür çünkü bu kırılan-hayır, parçapinçik olan kalbim, hayallerim
ve hevesimin kırılan parçaları bir kurtçuk misali beni içten yaralamış,
kanatmış ve içimi dört bir yandan kesip kesiklerle donatmıştır. İçim kanamış da
kanamış, kanamış da hiç yama yapanı olmamış bir şşekilde çürümeye başlamış ve
yine maalesef ki kırık ve kesiklere aşina olmak zorunda bırakılmış ben, bu
çürümenin başladığını hiç farkedememişimdir. Fark edebiilsem ne olurdu, bir şey
değişir miydi şimdi orası tartışılır fakat sonuçta ben fark edememişimdir ve
benim adım çürük olmuştur.
Bir zamanlar birileri bana dedi ki kırıklarını sen
toplayamazsın, kanamalarını sen durduramazsın ve hele hele içten içinden
kopuyorsa kanıyorsa sen hiçbir şey yapamazsın. Yapamadım da, çok da doğruydu
söyledikleri o birilerinin, ne kırıklarımı toplayabildim ne kesiklerimi sarabildim,
özellikle içten içimden olanları hiç farketmedim. Ama bu birileri devam da etmişti, o zamanlar demişti ki
korkma, bu yüzden korkma çünkü ben çok güzel dikiş atarım,tüm kesikleri kapatır
kırıkları da birbirine tuttururum, korkma çünkü ben varım.
İşte burada haksızdı o birileri, çünkü korkmalıydım, o var
diye korkmalıydım. Çok korkmalıydım çünkü ben hep yalnızdım ve hep yalnız
olacaktım, çünkü ben varım diyen birileri hep yok olurdu, ben varım diyen hiç
var olmazdı, korkmalıydım çünkü birileri bana korkma demişti. İşte birileri
burada burada haksızdı, birileri beni iyice görmez yaptı kesiklerimi,
kırıklarımı, kanamalarımı. Göremedim işte, Çürüdüm gittim, öyle böyle de değil,
çürümesi başlayıp duranlardan kalbinin bir kısmı çürük olanlardan da değilim,
çürüm çürüm çürüğüm, çürüm çürüm çürümüşüm ben .
Yani benim adım çürük. Benim kalbim, hayallerim ve hevesim
kırıktır, ki zaten onların kırıkları dolayısıyla böylesine çürümüşümdür.
Kalbim, hayallerim ve hevesim nasıl böylesine kırıldı da bu kadar çürüttü beni,
o hem çok uzun hem de başka zamanın hikayesi. Ama ben çürüğüm ve artık nedenini
biliyorsunuz, artık sormayın bana, tamam çürürsün de, böylesine çürüm çürüm
çürük olmayı nasıl başardın, hiç mi görmedin kendini, hiç mi bakmadın aynaya,
hiç mi sormadın kalbine nasılsın, heveslen neredesin diye? Artık bana sormayın
bunları çünkü ben baktım aynalara ama birilerinin beni inandırdığın şeyi
gördüm, sordum kalbime nasılsın diye ama birilerinin sözlerini duydum. Ben
birilerine çok inandım, ve o kadar inandım ki kendi çürüğümü göremeyeceğime,
göremedim. Bu yüzden benim adım çürük, çürüm çürüm çürük biriyim ben, çürük.
Yorumlar
Yorum Gönder